Дунё исёнларга тўлиб тошганда, Тоғут ва золимлар ҳаддан ошганда, Инсонлар жаҳаннам сари шошганда, Дардли юрагимга таянч изладим, Фиғонли қалбимга юпанч изладим. Муштипар оналар фарёд айласа, Фарзандлар зиндонда минг дод айласа, Уммат зулмлардан ҳайҳот айласа, Дардли юрагимга таянч изладим, Фиғонли қалбимга юпанч изладим. Бева кўзларидан жиққа ёш оқса, Фарзанди ота деб бағрини ёқса, Мунг тўла нигоҳлар алам-ла боқса, Дардли юрагимга таянч изладим, Фиғонли қалбимга юпанч изладим. Етим кўзларида мунглар қотганда, Қотиллар қасоссиз кайф-ла ётганда, Уммат осмонида қуёш ботганда, Дардли юрагимга таянч изладим, Фиғонли қалбимга юпанч изладим. Зиндонлар муваҳҳид қизларга тўлса, Тажовуз, қийноқдан очилмай сўлса, Уммат даюс каби ғайратсиз бўлса, Дардли юрагимга таянч изладим, Фиғонли қалбимга юпанч изладим. Бунча дард аламга қилолмам тоқат, Хорликдан қутулмас экан бу уммат. Ё шаҳид айлагин, ёки бер нусрат, Аллоҳим сабр бер, дея бўзладим, Дардимга давони Сендан изладим. Аллоҳ-Аллоҳ, қалбимдан дардимни юлгин, Қўлим бирла золим бағрини тилгин, Қуролимни адолат қиличи қилгин. Аллоҳим нусрат бер, дея бўзладим, Дардимга давони Сендан изладим.
