Биродарингиз Араб Ярим Ороли шимоли (Саудия Арабистони)да туғилган.
Мактабни тугатганимдан сўнг коллежга кирмоқчи бўлдим, аммо бунинг ўрнига 1988 йил Афғонистонга бордим. Жажи ғазотидан сўнг Афғонистонда қолдим. Аллоҳдан ниятларимизни холис қилишини ва бу жангларни қабул қилишини сўрайман. Мен Афғонистон жиҳодида, тожик жиҳодида иштирок этдим, ҳозир эса Чеченистондаман.
Афғонистонда мен биродаримиз Абу Аййуб Ироқий билан артиллерия бригадасининг қўмондони эдим. Биз кўп амалиётлар режалаштирганмиз, унда кўп биродарлар иштирок этишган.
Тожикистонда биродаримиз Абдус-Сомад билан жабҳада қўмондонлик килдик, биз бевосита қўмондон Абдуллоҳ Нурий билан боғлиқ эдик.
Чеченистонда, машҳур “Доғистон амалиётига”ча, марказий жабҳада Шомил билан етакчилик қилдик, шунингдек жангда иштирок этаётган қаршилик кучлари ислом жангчиларининг ва тоғли туманларнинг дала қўмондони эдим.
Алҳамдулиллаҳ, биз ҳозир ҳамма иштирок этадиган дастур тайёрлаяпмиз. Одамлар бизнинг қилаётган ишларимизга ишонишади. Биз Кавказдаги биродарлар, дала қўмондонлари, оддий одамлар орасида ишончга эга бўлдик. Аллоҳдан бизнинг ва уларнинг қилган амалларини қабул қилишини сўраймиз.
Биринчи чечен урушидаги амалиётлар
Чеченистондаги биродарлар бизнинг иштирокимизни сўрашди, биз ҳам иккиланмасдан барча қўмондонлар билан иштирок этдик, шунинг учун барча қўмондонлар билан муносабатимиз яхши. Биз Шомил, Ҳамзат Гелаев ва Салмон Радуевлар билан амалиётларда иштирок этдик. Бизнинг ўзимизнинг дастуримиз бўлиб, у жуда яхши таъсир кўрсатди. У Аллоҳ субҳанаҳу ва таолога ишончдан сўнг, бир-биримизга ишонч берди. Биз жангнинг курсини ўзгартириш учун нимадир қила олишимиз мумкинлигига ишона бошладик, аввал бирон нарсанинг амалга ошишига ишонмасдик.
Энг яхши амалиётлардан бири 1995 йил октябрида Харачоедаги карвонга қилинган амалиёт бўлиб, кейин Сержен-юртда яна бир ҳарбий карвон яксон қилинди. Икки хафтадан кейин Яриш-Мардада амалиёт ўтказилди. Бу амалиёт русларни саросимага туширди. Ҳаттоки бу Русиянинг энг фожиали ҳодисаси деб расман тан олишиб, мотам эълон қилишди. Бир ойдан сўнг биз карвонга пистирма қўя олмадик, аммо алҳамдуллилаҳ, душман авиациясини артиллериядан яхшилаб ўққа тутдик, аскарларини асир олдик, базаларини қўлга киритиб, кўп ғаниматларни қўлга киритдик. Кейин Грозний ва Аргунда амалиётлар бўлди, бунда биз ҳам иштирок этдик.
Суиқасд
Иккинчи чечен уруши бошларида бизга суиқасд уюштирилди. Уйни, ётоқхонанинг ёнини портлатишди. Аммо алҳамдулиллаҳ, портлаш кучли бўлишига қарамасдан, ҳеч ким шикастланмади.
Буйнакск амалиёти
Бу амалиёт уруш тугагандан кейин, ярим йилдан сўнг ўтказилди. Биз разведка ўтказиб, қимматли хабар олдик. Билишимизча, Доғистон ва Ингушетияда русларнинг катта ҳарбий бирлашмаси жойлашган экан.
Бу ҳарбий қўшин чечен урушида иштирок этган, уларнинг қўли мусулмонлар қони билан булғанган. Биз 100 та одамни саралаб амалиётга киришдик. Бизнинг мақсадимиз “Т-72” русумли 60 та танк, шунингдек охирги моделдаги “Т-80” русумли танклар, салкам 100та ҳарбий машиналарни ғанимат қилиш эди. У ерда 300 та ҳарбий машина бўлиб, улар 18 та ангарга жойланганди.
Биз уларни штурм қилиб, икки-уч дақиқада назоратга олдик. Дарров қўриқчиларга ҳужум қилиб, лагерга кириб келдик ва танкларни юргизмоқчи бўлдик. Разведка бўйича биз яхши тайёргарлик кўргандик, лекин афсуски зарур ахборот яхшилаб йиғилмаганди. Унча қийин бўлмаса ҳам, офицерлардан ахборот олишга тўғри келди. Бунчалик узоқ масофадан разведка ўтказиш, мантиққа тўғри келмасди. Биз узоқдан ахборот олдик ва шунга мувофиқ тайёргарлик қилгандик. Бунақанги амалиётлар учун аниқ ахборот керак.
Биз танкларга калит ясадик, ва имкониятимиз борича ҳаракат қилдик, аммо танкларнинг ёқилғиси йўқ бўлишини кутмагандик, уларнинг аккумуляторлари ҳам ўтириб қолган, уларни юргизиш учун бир кун керак бўлади. Бунинг устига Ҳаким Маданий роҳимаҳуллоҳ ҳужум пайтида ҳамма ёқилғини ёқиб юборди, ваҳимага тушган аскарлар ҳам тумтарақай бўлишди. Бизни асосий мақсадимиз, танкларни миниб, бутун ҳарбийлар шаҳарчасини назоратга олиш, 5000та аскарни худди қўй сингари Чеченистонга ҳайдаб кетиш эди, бу режани амалга ошириш учун ҳамма нарса етарли эди. Лекин танклар юришга яроқли бўлмаганлиги учун, уларни ёқиб ташладик, 60 та ҳарбий машинани яксон қилдик, қолганларига вақт етмади.
Биз мужоҳидларни 15 дақиқада йиғиб, чекиндик. Руслар бизни қуршаб олиш учун карвон жўнатишган эди. Улар кўп ўтмай бизнинг қуршовдалигимизни, энди ҳаммаси тамомлигини эълон қилишди. Ўртамизда шафқатсиз жанг бошланди, биз иккита машинани ўққа тутиб, улардан уч кишини ўлдирдик. Биздан учта мужоҳид ҳалок бўлди, Аллоҳ шаҳодатини қабул қилсин. Улардан энг таниқлиси Абу Бакр Ақида роҳимаҳуллоҳ эди.
Амалиёт якунланди, руслар мағлуб бўлди. Одамлар бизни қўллаб-қувватлашди, тинч аҳоли орасида шикастланганлар бўлмади.
Жосусларнинг фош қилиниши
Ўзбеклар ва татарлардан бир неча жосуслар аниқланди. Улар мусулмон бўлганлиги учун, лагерга кириш қийинчилик туғдирмаган. Лагерда ўзбеклар ва татарлар кўп бўлиб, айғоқчилар ўзларининг ватандошлари томонидан аниқланди. Аввалига биттасини тутдик, кейин у иккинчисини айтди, у эса учинчисини айтди. Кейин татарлардан топилди. Биз жами 37 та жосусни тутдик, уларнинг вазифаси маълум одамларни ўлдириш эди. Бу Русия бизга ҳужум қилмасдан олдин урушни бошлашга етарли сабаб ҳисобланади.
Аргун амалиёти
Руслар Грознийни қамал қилишгандан кейин, мужоҳидларга жабҳаларда кучли зарбалар берилди. Биз ҳамма шаҳарларда разведка ўтказдик: Аргун, Гудермес, Шали. Қароргоҳда мужоҳидларни шу шаҳарларда ҳарбий амалиёт ўтказишга тайёрладик. Рус ҳарбийлари қўшини карвони давомий ҳаракат қиларди. Мен ҳар бир гуруҳнинг амирига тезкор амалиётлар учун 25 та одамни тайёрлаб қўйишларини айтдим. Мен мужоҳидларнинг Грознийдан чиқишларини истагандим, аммо улар мени белгимни тушунишмади, Шомилга учрашамиз дедим, у ҳам тушунмади. Мен уларни тоққа кўтарилишларини истагандим.
Биз Яъқуб, Абул Валид, Абу Жаъфар, Абу Умарнинг гуруҳларини, шунингдек Шомил Крекбил гуруҳини ҳам олдик. У Доғистоннинг энг жасур мужоҳидларидан бўлиб, менга яқин ва суюмли эди. У Дуба-юрт жабҳасида шаҳид бўлди, кейин уни ўрнини Абул Валид эгаллади. Бизда яна бундан ташқари Исломбек, Жундуллоҳ, Адам (Хаттунидан), Рамзан, Нуриддин ва Абдул Ҳодийларнинг гуруҳлари бор эди. Биз бу туманга 400 та мужоҳид билан кириб келдик. Биз амалиёт ўтказиладиган томонга қараб юра бошладик, аммо ҳамма қаттиқ чарчаган, эрталаб соат 4 дан 7 гача қорда юришга тўғри келганди. Мўлжалланган манзилга етиб келиб, Аргун билан Гудермесни боғлаб турадиган асосий йўлни назоратга олдик. Бу йўлдан Шали ва Аргундан, Грознийга қараб ҳарбий карвонлар ўтарди.
Иккинчи куни эрталаб 10 та машинадан иборат ҳарбий карвон келди. Биродаримиз Абу Жаъфар уларни ўққа тутди, ҳамма такбир айтди. Ярим соатдан кейин биз турган жойга 12 та машина келди, уларга биз ҳужум қилдик. Бир соатдан кейин Яъқуб тарафга 4 та машина келди, Яъқуб ва Рамзан уларни яксон қилишди. Икки соатдан кейин, амир Абдус Сомад бошчилигидаги мужоҳидлар “ОМОН” йиғилган жойни ўққа тутишди. Руслар нима қилишни билишмасди, қаерга ҳарбий карвон жўнатишса, улар яксон қилинарди.
Охири улар блокпостлар қўйиш учун кучларини жўната бошлашди, улар ҳам мужоҳидлар томонидан ўққа тутилди. Бу куни биз Аллоҳнинг ёрдами билан 47 та ҳарбий транспорт воситаларини яксон қилдик, улардан юзлаб ўлганлар бор эди.
Грознийда ўтириб олиб, ундан чиқмаганларни Аллоҳ тўғри йўлга ҳидоят қилсин.
Аргун амалиётида шундай вазият бўлганди, бу энг яхши ва тезкор амалиётлардан бири эди. Бу тезкор амалиёт, русларнинг бу даврдаги бутун режа ва ҳисобларини йўққа чиқарди.
