Исломий Иморат сафида фаол хизмат қилаётган бир мужоҳид шундай қисса қилади:
Мен бутунлай Исломий Иморат ва уларнинг жиҳодига қарши бўлган ёш йигит эдим ва ўзимга ўзим айтар эдимки, булар Ватанимиз обод бўлишига ва гуллаб-яшнашига йўл қўймайди …
Айтмоқчиманки, мен уларнинг курашига мутлақо қарши эдим, чунки веб-сайтлар ва телевизион тармоқларда илғор маданиятли мамлакатларни кўриб, томоша қилар эдим …
Йил охирида, мактабни тугатганимда, отам менга Кобулдан иш топди. Отам: «Боргин, Багром ва Пули-чархи орасида янги таъмир бўлаётган йўлда бир устоз билан ишла, ўнганиб ҳам оласан ва ойига 1-2 минг афғоний ҳам беради – дедилар.
Мен рози бўлдим ва Кобулга кетдим. Бир неча кун ўтгач, меҳрибон устозим менга ишонди ва ёнилғи қуйиш машинаси билан бориб келиш йўлини берди. Мен бир неча кун шу каби саёҳат қилардим, лекин мен қишлоқдан бўлганим учун буерлик ёшларнинг уятчанлиги ва ғайрати йўқлигини билмасдим …
Орадан 20 кун ўтгач, Мен Америка кучлари жойлаштирилган базага кўзим тушди. У ерга афғон ҳарбийлари, ҳатто унинг юлдузлари ҳам киришига рухсат берилмаган эди. Мен бир неча лаҳза қараб турсам, бир чиройли мошина келиб, ундан бир нечта қизлар тушди ва базага кириб кетишди. Мен лол қолдим. Сўнг иш жойимга қайтиб келдим ва ўқитувчим нега кечикканимни сўради. Мен рақам йўқлигини айтдим ва у менга кечикканим сабаб яна бир нечта иш берди.
Мен эртаси куни соат 02:00 ларда яна бордим ва ўша жойда яна бир бошқа оқ машина келганини кўрдим ва аввалги ҳодиса яна такрорланди …
Кеч тушган эди. Мен жойимизга қайтдим. Маркетимизда бир оқсоқол қоровул бор эди, хонасига келиб, ундан: «Отажон, мен шундай ҳолатларга кўзим тушди, бундай вазиятларнинг ҳақиқати нима?» – деб сўрадим.
У айтди: «Ўғлим, ҳақиқатни билиш учун эртага кун ботганда ўша ерга бор ва 10 минут кутгин» — деди
Мен эртага худди шу оқсоқолнинг айтганини қилдим, кун ботиб қоронғу кела бошлади. Мен кутиб турдим. Бир неча лаҳзадан сўнг, бир нечта қизлар жуда ҳолдан тойган ҳолатда ўша базадан чиқди (база ташқариси афғон аскарлари томонидан қўриқланар эди). Эндигина улар олдига бориб, улардан нима қилаётганларини сўрамоқчи эдим, лекин 3 та номерлари йўқ, ойнаси қорайган мошина келиб, уларни ўзлари билан олиб кетди …
Мен эса ҳеч нарсага тушунмаган ҳолда жойимга келиб, худди шу кўрган воқеамни отахондан сўрадим. Отахон эса йиғлаб шундай дер эди: «ўша қора мошиналар афғон қизларини бир неча доллар учун олиб келишади ва улар эса база ичида ўз номус ва иффатларини сотишади. Хунук ишлар тугагандан кейин, уларни ўзлари билан қайтиб олиб кетишади» — деди
Субҳаналлоҳ! Мени баданим жимирлаб кетди. Бу ҳодиса менга жуда қаттиқ таъсир қилди. Мен эртаси куни бирдан уйга қайтиб кетдим ва бир мужоҳид билан учрашиб, нима учун жиҳод қилаётганини сўрадим.
У эса мусулмонлар номус, иффатини сақлаш ва Тоғут тизимини йўқ қилиш учун жиҳод қилиши айтди …
Аллоҳга шукрлар бўлсин! Шу воқеалардан кейин то шу пайтгача фидоийлар томонидан айнан шу базага бир неча бор ҳужум қилинди. Мен эса ўша пайтни ўзидаёқ жиҳодга бел боғладим ва мен то ер юзида фитна йўқ бўлгунча курашаман иншааллоҳ!
