Мактуб
Оппоқ қоғоз узра тебранар қалам, Кўнгилда ғам-алам, кўзда эса нам, Муҳожир уйига ёзмоқда мактуб Гўёки борлиқни унутиб бу дам. Жонланар хаёлда уй остонаси, Йиғлаб видолашган ота-онаси, «Бизни ташлаб кетманг»-дея ёлворган Солиҳа аёли — шўр пешонаси. Эсида қизчасин мўнгли кўзлари, Томчи ёш балқиган ширмон юзлари, Ажралмоқ хақлигин ҳис қилиб дилдан «Тез келинг дадажон» деган […]
Давоми>>